Geen dag hetzelfde bij het COA

Naast het zoeken naar geschikte locaties, houdt Isabel zich bezig met alles wat bij het openen en sluiten van asielzoekerscentra komt kijken. Isabel: “Ik onderhoud contacten met gemeenten en vastgoedeigenaren, sluit de overeenkomsten af en ben het eerste aanspreekpunt als er vragen zijn. Voor gemeenten komt er veel kijken bij het organiseren van opvanglocaties. Wij proberen dat in goede banen te leiden. De kunst is om draagvlak te creëren waar de spanning zit. Is een gemeente bijvoorbeeld onzeker over het aanbieden van het juiste onderwijs? Vanuit het COA bekijken we of we daar iets in kunnen betekenen. Dat geldt ook voor de communicatie. Wij zijn de schakel tussen de gemeente en de communicatieadviseur van het COA.”

Doel voor ogen houden
Middenin dit gevoelige politieke en maatschappelijke dossier een weg proberen te vinden, dáár ligt de grootste uitdaging voor Isabel! “Alles wat we doen heeft een enorme impact op de omgeving. Het houdt de gemoederen bezig dus het is belangrijk om transparant te zijn over waar we binnen een gemeente mee bezig zijn. Maar wél op het juiste moment, anders kan het juist averechts werken. Het is interessant om te zien wat er in de omgeving gebeurt als mensen doorhebben wat er in hun gemeente staat te gebeuren. Vaak gaat het gepaard met enorme weerstand en bezwaren. Aan ons de taak om ervoor te zorgen dat er meer begrip komt uit de omgeving, en dat het rustiger wordt. Ondanks dat probeer ik altijd voor ogen te houden waarvoor ik het doe, namelijk voor mensen die onderdak nodig hebben.”

“De kunst is om draagvlak te creëren waar de spanning zit.”

Isabel

Veelzijdig
“Elke dag ziet er anders uit. Van verkennende ambtelijke gesprekken bij gemeenten tot fysieke schouw, het regelen van taxaties en bestuurlijke overeenkomsten. En ik ben veel brandjes aan het blussen. Die veelzijdigheid is heel leerzaam, maar ook de manier waarop Maxime en ik samenwerken met een senior. We leren veel en tegelijkertijd krijgen we de vrijheid om onze eigen rol te pakken en daarin te groeien. Maxime en ik sparren veel, we hebben echt iets aan elkaar. Kortom, ik zit hier helemaal op mijn plek. En dat ik deze interessante opdracht in Gelderland mag doen, mijn eigen regio, maakt het extra bijzonder.”